Συμπτώματα κιρσών

Οι κιρσοί στα πόδια δεν είναι μόνο ένα καλλυντικό πρόβλημα που προκαλεί ανησυχίες για την ελκυστικότητά τους, αλλά και μια επικίνδυνη ασθένεια που απαιτεί κατάλληλη θεραπεία και συμμόρφωση με προληπτικά μέτρα.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για την εμφάνιση των κιρσών: από την έλλειψη άσκησης, τη σωματική υπερφόρτωση έως τις ορμονικές ανισορροπίες, τη συγγενή αδυναμία των αγγειακών τοιχωμάτων και την εγκυμοσύνη. Τι συμβαίνει όταν έχετε κιρσούς; Στην περίπτωση των κιρσών στα κάτω άκρα, χάνουν τη φυσιολογική τους ελαστικότητα και διαστέλλονται υπό την πίεση της αρτηριακής πίεσης.

Οι βαλβίδες στις φλέβες είναι κανονικά κλειστές και όταν το αίμα ρέει μέσα από αυτές, κλείνουν και επιτρέπουν στο αίμα να ρέει πίσω. Εάν οι βαλβίδες δυσλειτουργούν, το αίμα μπορεί να ρέει προς τα κάτω ανεμπόδιστα, γεγονός που οδηγεί σε στασιμότητα του αίματος.

Οι φλέβες δεν αντέχουν την πίεση, διαστέλλονται, οι βαλβίδες δεν μπορούν πλέον να κλείσουν τον μεγάλο αυλό... όλο αυτό προκαλεί την ανάπτυξη του αρχικού σταδίου κιρσών (βλ. φωτογραφία).

Αιτιολογικό

Γιατί εμφανίζονται οι κιρσοί και τι είναι; Οι κύριοι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη της νόσου είναι η γενετική και το φύλο. Λόγω της αγάπης για τα ψηλοτάκουνα, τις ορμονικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και τη χρήση αντισυλληπτικών, οι γυναίκες έχουν διπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν κιρσούς από τους άνδρες.

Η ανάπτυξη της νόσου προωθείται από:

1. Κληρονομία. Δεν είναι η ίδια η ασθένεια που κληρονομείται, αλλά μάλλον η γενετική δομή των φλεβών: αδύναμος συνδετικός ιστός των τοιχωμάτων των φλεβών, εκ γενετής ελαττωματικές φλεβικές βαλβίδες. Γι’ αυτό και οι κιρσοί μπορούν να παρατηρηθούν σε νεαρά, υγιή και δραστήρια (ανεξαρτήτως φύλου) άτομα ακόμη και σε παιδιά. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η γενετική προδιάθεση είναι ο κύριος παράγοντας για την ανάπτυξη κιρσών στα πόδια.
2. Ορμονικές αλλαγές. Λόγω των χαρακτηριστικών του γυναικείου σώματος, περίοδοι ορμονικών ανισορροπιών μπορεί να οδηγήσουν σε στασιμότητα του αίματος. Για αυτούς, η εφηβεία, η εγκυμοσύνη και η περίοδος μετά τον τοκετό είναι οι πιο επικίνδυνες περίοδοι. Η περίοδος της εμμηνόπαυσης είναι επίσης επικίνδυνη. Αυτή η κατηγορία φύλου ασθενών έχει δύο έως τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να συμβουλευτεί έναν γιατρό. Τα γυναικεία όργανα δεν έχουν αρκετές ορμόνες, τα λεγόμενα οιστρογόνα. Αντίθετα, κυριαρχούν οι λεγόμενες ορμόνες του ωχρού σωματίου. Πιστεύεται ότι έχει χαλαρωτική επίδραση στους μύες. Αυτό προάγει την επέκταση των φλεβών.
3. Ένας καθιστικός, καθιστικός τρόπος ζωής ή εργασία που απαιτεί ορθοστασία για μεγάλες περιόδους συμβάλλει στην ανάπτυξη κιρσών.
4. Ηλικία. Με την πάροδο του χρόνου, οι βαλβίδες και τα τοιχώματα των φλεβών γίνονται πιο λεπτά, προκαλώντας δυσλειτουργία.
5. Ευσαρκία. Το υπερβολικό βάρος οδηγεί σε αυξημένη πίεση στις φλέβες των ποδιών.

Οι δευτερογενείς κιρσοί εμφανίζονται με τραυματισμούς στα πόδια, καρδιακά ελαττώματα, δυσλειτουργία του ήπατος και του σπλήνα. Σε αυτή την περίπτωση, η υποκείμενη νόσος αντιμετωπίζεται πρώτα κατάλληλα.

Τι προκαλεί τη διαστολή των φλεβών;

Οι κύριοι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη της νόσου είναι η γενετική και το φύλο. Λόγω της αγάπης για τα ψηλοτάκουνα, τις ορμονικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και τη χρήση αντισυλληπτικών, οι γυναίκες έχουν διπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν κιρσούς από τους άνδρες.

Η ανάπτυξη της νόσου προωθείται από:

• ευσαρκία
• Παρατεταμένες περίοδοι ορθοστασίας ή καθίσματος
• Έντονη σωματική δραστηριότητα
• Καθιστικός τρόπος ζωής
• δυσκοιλιότητα
• Καπνός

Οι δευτερογενείς κιρσοί εμφανίζονται με τραυματισμούς στα πόδια, καρδιακά ελαττώματα, δυσλειτουργία του ήπατος και του σπλήνα. Σε αυτή την περίπτωση, η υποκείμενη νόσος αντιμετωπίζεται πρώτα κατάλληλα.

Τι προκαλεί τη διαστολή των φλεβών;

Η ανάπτυξη κιρσών οφείλεται σε συγγενή αδυναμία του φλεβικού τοιχώματος, ανεπάρκεια των βαλβίδων των επιφανειακών φλεβών και επακόλουθη αύξηση της φλεβικής πίεσης. Ειδικές βαλβίδες μονής κατεύθυνσης εμποδίζουν το αίμα να ρέει πίσω και να λιμνάζει σε ένα μέρος. Όταν καταστρέφονται, η ροή του αίματος από τον ιστό πίσω στην καρδιά διακόπτεται. Πρέπει να σημειωθεί ότι η συντηρητική θεραπεία δεν επηρεάζει την πίεση στις φλέβες.

Βήματα

Κατά την ανάπτυξη κιρσών, υπάρχουν τρία στάδια εξέλιξης της νόσου.

1. Φάση αποζημίωσης. Κανένα παράπονο. Η εξέταση αποκαλύπτει κιρσούς στο ένα ή και στα δύο πόδια.
2. Επίπεδο υποαντιστάθμισης. Κατά την εξέταση διακρίνονται έντονοι κιρσοί στα πόδια. Οι ασθενείς παραπονιούνται για αίσθημα πληρότητας, μυρμήγκιασμα στα πόδια και νυχτερινές κράμπες. Το βράδυ παρατηρείται ελαφρύ πρήξιμο στα πόδια, τους αστραγάλους και τα πόδια. Το πρωί το πρήξιμο εξαφανίζεται.
3. Στάδιο αποζημίωσης. Εκτός από τα συμπτώματα που αναφέρονται, προστίθενται δερματίτιδα και έκζεμα. Οι ασθενείς ενοχλούνται από φαγούρα στο δέρμα. Το δέρμα γίνεται ξηρό, λαμπερό και σταθερά συνδεδεμένο με τον υποδόριο ιστό. Μικρή αιμορραγία και επακόλουθη εναπόθεση αιμοσιδερίνης προκαλούν υπερμελάγχρωση.

Οι κιρσοί από μόνες τους δεν θεωρούνται πολύ σοβαρή ασθένεια, αλλά εάν έχουν ήδη αναπτυχθεί, δεν θα εξαφανιστούν ποτέ από μόνες τους και επιπλέον θα εξελιχθούν, οδηγώντας σε κάθε είδους επιπλοκές που αποτελούν τον μεγαλύτερο κίνδυνο.

Σημείο

Τα πρώτα σημάδια που δείχνουν την έναρξη της ανάπτυξης κιρσών:

• ταχεία κόπωση των ποδιών.
• πρήξιμο των κάτω άκρων?
• Αίσθημα βάρους στα πόδια.

Σε μεταγενέστερα στάδια, μπορεί κανείς να παρατηρήσει την εμφάνιση φλεβών αράχνης στο δέρμα, διογκωμένες φλέβες και διάφορες σφραγίδες που υποδηλώνουν απόφραξη των αιμοφόρων αγγείων.

Κιρσοί: συμπτώματα

Η διάγνωση των πρώιμων σταδίων της νόσου είναι αρκετά δύσκολη, αφού στα αρχικά στάδια δεν υπάρχουν φλέβες αράχνης και διευρυμένες φλέβες που προεξέχουν πάνω από το δέρμα.

Πρώιμα συμπτώματα κιρσών:

• Βαριά πόδια στο τέλος της ημέρας
• κούραση
• Ήπιος έως μέτριος πόνος
• Αυξημένο σχέδιο φλέβας στο δέρμα

Προτού εμφανιστούν οι πρώτες φλέβες αράχνης ή ανακαλυφθούν φλέβες σε μέρη όπου δεν ήταν προηγουμένως ορατές, ο ασθενής συχνά δεν αισθάνεται άλλα συμπτώματα της νόσου και μόνο καλλυντικά ελαττώματα στο δέρμα προκαλούν ταλαιπωρία. Κατά κανόνα, τα συμπτώματα των κιρσών εξαφανίζονται εντελώς στα αρχικά στάδια ή μειώνονται σημαντικά όταν βρίσκονται σε ηρεμία και επομένως συχνά περνούν απαρατήρητα.

Ένας ή περισσότεροι φλεβικοί κόμβοι που προεξέχουν πάνω από το δέρμα υποδηλώνουν την εξέλιξη και την παραμέληση της νόσου. Όταν στέκεστε για μεγάλο χρονικό διάστημα, εμφανίζεται πόνος στην περιοχή των κόμβων, αισθάνεται μούδιασμα, μυρμήγκιασμα, «σέρνεται» και πρήξιμο στα πόδια. Το οίδημα εμφανίζεται συχνά στο τέλος της ημέρας και εξαφανίζεται μετά από μια νυχτερινή ανάπαυση. Το πρήξιμο μπορεί να αναγνωριστεί από το γεγονός ότι τα παπούτσια είναι χαλαρά το πρωί και αρχίζουν να τσιμπάνε το βράδυ.

Γιατί οι κιρσοί είναι επικίνδυνοι;

Μία από τις πιο συχνές επιπλοκές των κιρσών είναι η θρομβοφλεβίτιδα. Επιπλέον, η αυξημένη πίεση στο φλεβικό τμήμα προκαλεί τη διείσδυση των ερυθρών αιμοσφαιρίων στους ιστούς μέσω των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων. Για το λόγο αυτό παρατηρείται μελάγχρωση του δέρματος, πάχυνση και υποξία των ιστών που συμβάλλει στην εμφάνιση τροφικών ελκών. Ακόμη και μικρή βλάβη στο δέρμα στην περιοχή του εξογκώματος μπορεί να προκαλέσει ρήξη και σοβαρή αιμορραγία.

διάγνωση

Για τη διάγνωση των κιρσών των κάτω άκρων και τη συνταγογράφηση της κατάλληλης θεραπείας, ο ειδικός θα ζητήσει από τον ασθενή να υποβληθεί σε ολοκληρωμένη εξέταση, η οποία περιλαμβάνει διάφορες μεθόδους.

1. Η διπλή εξέταση (υπερηχογράφημα των φλεβών) είναι η πιο κατατοπιστική μέθοδος για τη διάγνωση των κιρσών των ποδιών. Καθιστά δυνατή την απόκτηση μιας ιδέας για τον βαθμό της φλεβικής διαστολής, την κατεύθυνση της ροής του αίματος μέσω των φλεβών και τη βατότητά τους και τον προσδιορισμό της παρουσίας θρόμβων αίματος (θρόμβοι).
2. Η σκιαγραφική φλεβογραφία είναι μια μέθοδος εξέτασης που σας επιτρέπει να ανιχνεύσετε διεσταλμένες φλέβες και να προσδιορίσετε τον βαθμό διαπερατότητάς τους στο αίμα.

Μόνο ένας υψηλά καταρτισμένος φλεβολόγος μπορεί να διαγνώσει βαθιές κιρσούς.

Συνέπειες

Η περίπλοκη πορεία των κιρσών συνοδεύεται από σχηματισμό θρόμβωσης και φλεβίτιδας, τροφικών ελκών και δερματικών παθήσεων. Αυτές οι επιπλοκές εκδηλώνονται με αλλαγές στο χρώμα του δέρματος στα πόδια, ερυθρότητα, σκουρόχρωμα και μπλε του δέρματος.

Χαρακτηρίζεται επίσης από συνεχές πρήξιμο του αστραγάλου, ιδιαίτερα σοβαρό όταν περπατάτε ή στέκεστε. Στην περιοχή της γάμπας εμφανίζεται πόνος κατά το περπάτημα, πόνος κατά μήκος της ελικοειδής φλέβας, πάχυνση του δέρματος και σχηματισμός ελκών διαφόρων μεγεθών.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Η εγκυμοσύνη αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης κιρσών των κάτω άκρων για τους ακόλουθους λόγους:

1. Οι ορμόνες που κυκλοφορούν στο αίμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αυξάνουν την εκτασιμότητα του φλεβικού τοιχώματος και συμβάλλουν στη στασιμότητα του φλεβικού αίματος στα πόδια.
2. Η αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση στα τέλη της εγκυμοσύνης δυσκολεύει τη ροή του αίματος μέσα από τις φλέβες των ποδιών.
3. Οι κιρσοί που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να εξαφανιστούν εντελώς ή να συνεχίσουν να εξελίσσονται μετά τη γέννηση, ανάλογα με μεμονωμένους παράγοντες (κληρονομικότητα, παρουσία άλλων παραγόντων).

Θεραπεία κιρσών στα πόδια

Για τους κιρσούς στα πόδια, η θεραπεία μπορεί να μην είναι ιατρικά απαραίτητη, εκτός εάν τα συμπτώματα είναι προβληματικά.

Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι θέλουν να αναζητήσουν θεραπεία για τους κιρσούς για αισθητικούς λόγους, επειδή είναι δυσαρεστημένοι με την εμφάνισή τους.

Ας δούμε τις κύριες μεθόδους που βοηθούν να απαλλαγούμε από αυτό το πρόβλημα.

1. Σκληροθεραπεία. Αυτή η μέθοδος θεραπείας χρησιμοποιείται τόσο ανεξάρτητα όσο και σε συνδυασμό με συντηρητικές διαδικασίες. Η ουσία του είναι ότι ένα ειδικό φάρμακο που κλείνει τη φλέβα εγχέεται στη φλέβα χρησιμοποιώντας μια λεπτή βελόνα ή σύριγγα και στη συνέχεια η φλέβα εξαφανίζεται εντελώς. Οι συνεδρίες πραγματοποιούνται μία φορά την εβδομάδα, απαιτούνται 3 έως 6 τέτοιες συνεδρίες. Αυτή η μέθοδος σας επιτρέπει να αποφύγετε ουλές και ουλές.
2. Μη χειρουργική θεραπεία. Εάν οι κιρσοί βρίσκονται στα αρχικά στάδια και δεν προκαλούν υπερβολική ενόχληση, μπορεί να συνιστώνται ελαστικές κάλτσες συμπίεσης. Φοριούνται κατά τις καθημερινές δραστηριότητες. Βοηθούν στη συμπίεση των φλεβών, τις κρατούν από το τέντωμα και περιορίζουν την ενόχληση και τον πόνο.
3. Η φαρμακευτική θεραπεία των κιρσών ανακουφίζει από τα συμπτώματα, μειώνει το πρήξιμο και τον πόνο, επιβραδύνει τη διαδικασία ανάπτυξης, αλλά δεν είναι σε θέση να σταματήσει εντελώς την ασθένεια και να αποκαταστήσει τις κατεστραμμένες φλέβες. 
4. Η θεραπεία με λέιζερ των κιρσών στα πόδια μπορεί να πραγματοποιηθεί στην επιφάνεια του δέρματος. Με τη βοήθεια μιας μικρής λάμψης φωτός λέιζερ, εμφανίζεται μια διαδικασία σκληροθεραπείας στο τοίχωμα της φλέβας και η κιρσοκήλη εξαφανίζεται σαν να είχε αφαιρεθεί.

Η σωματική δραστηριότητα παίζει μεγάλο ρόλο στη θεραπεία και την πρόληψη - γρήγορο περπάτημα, γυμναστική, κολύμβηση και ασκήσεις στο νερό (εκτός από αθλητικές ασκήσεις με βαριά φορτία στα πόδια - τένις, άρση βαρών, άλματα).

Η συντηρητική θεραπεία των κιρσών συνταγογραφείται κυρίως σε άτομα που έχουν σαφείς αντενδείξεις για χειρουργική επέμβαση.

Μια τέτοια θεραπεία ενδείκνυται επίσης εάν ο ασθενής έχει ήπιους κιρσούς, που είναι καθαρά καλλυντικό ελάττωμα. Ο στόχος της συντηρητικής θεραπείας είναι επίσης η πρόληψη περαιτέρω εξέλιξης αυτής της νόσου. Για το σκοπό αυτό, συνιστάται στους ασθενείς να επιδέσουν τα πόδια που έχουν προσβληθεί από κιρσούς με έναν ελαστικό επίδεσμο. Επιπλέον, τα πλεκτά συμπίεσης ενδείκνυνται για κιρσούς. Τα άτομα που είναι επιρρεπή σε κιρσούς ή που πάσχουν ήδη από αυτή την ασθένεια θα πρέπει να τοποθετούν τακτικά τα πόδια τους σε υπερυψωμένη επιφάνεια όλη την ημέρα και να ξεκουράζονται με αυτόν τον τρόπο για αρκετά λεπτά. Επιπλέον, υπάρχουν ειδικές ασκήσεις για το κάτω πόδι και το πόδι που στοχεύουν στην ενεργοποίηση της μυοφλεβικής αντλίας. Αυτό περιλαμβάνει περιοδική επέκταση και κάμψη των αρθρώσεων του αστραγάλου και του γόνατος.

Ο ασθενής θα πρέπει να προσέχει να μην συσπά τα πόδια και τους μηρούς με διάφορα προϊόντα περιποίησης, καθώς αυτό μπορεί να εμποδίσει σημαντικά τη φλεβική ροή του αίματος.

Η ελαστική συμπίεση σάς επιτρέπει να ενεργοποιήσετε την κυκλοφορία του αίματος στις βαθιές φλέβες, να αποτρέψετε το πρήξιμο, να μειώσετε την ποσότητα αίματος στις σαφηνές φλέβες, να προωθήσετε τις μεταβολικές διεργασίες του σώματος και τη μικροκυκλοφορία του αίματος.

Ωστόσο, για να επιτύχετε θετικά αποτελέσματα, είναι σημαντικό να επιδέσετε σωστά το πόδι. Αυτή η διαδικασία πρέπει να γίνει το πρωί πριν σηκωθείτε. Ο επίδεσμος ξεκινά από τα δάχτυλα των ποδιών μέχρι τον μηρό, όπου γίνεται αισθητή μια ελαφριά τάση του επιδέσμου. Κατά την επίδεση, φροντίστε να πιάσετε τη φτέρνα και τον αστράγαλο. Για κάθε περιστροφή του άκρου, ο επίδεσμος πρέπει να καλύπτει το ήμισυ της προηγούμενης περιστροφής. Θα πρέπει να αγοράζετε μόνο πιστοποιημένους ελαστικούς επίδεσμους και κάλτσες συμπίεσης.

Η θεραπεία των κιρσών περιλαμβάνει επίσης τη χρήση άνετων παπουτσιών, τα οποία θα πρέπει να έχουν χαμηλό τακούνι και σταθερή σόλα. Δεν πρέπει να στέκεστε για πολλή ώρα, να μην επιτρέπετε τη σωματική άσκηση ή να παραμένετε σε δωμάτια με υψηλές θερμοκρασίες και υγρασία για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όταν κοιμάστε, συνιστάται να κρατάτε τα πόδια σας σε ανυψωμένη θέση.

Οι ασθενείς θα πρέπει να περιορίσουν την πρόσληψη υγρών και αλατιού και να προσπαθήσουν να απαλλαγούν από αυτά Υπέρβαρος. Για τη θεραπεία των κιρσών, είναι απαραίτητο να λαμβάνετε τακτικά διουρητικά, δηλαδή φάρμακα που βελτιώνουν τον τόνο των φλεβών. Επιπλέον, εάν είναι απαραίτητο, ο ασθενής μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα που διεγείρουν τη μικροκυκλοφορία στους ιστούς. Η θεραπεία για κιρσούς μπορεί επίσης να περιλαμβάνει τη λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.

Εάν ο ασθενής έχει μια μη επιπλεγμένη μορφή της νόσου, ενδείκνυνται φυσιοθεραπευτικές ασκήσεις. Κολύμπι, άλλες εφαρμογές νερού, ποδόλουτρα με ζεστό νερό στο οποίο προστίθεται διάλυμα χλωριούχου νατρίου 5-10% είναι πολύ χρήσιμα.

Οι τοπικές μέθοδοι θεραπείας χρησιμοποιούνται πολύ συχνά στη θεραπεία των κιρσών. Ωστόσο, μια τέτοια θεραπεία πρέπει να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλες ιατρικές μεθόδους. Τα τοπικά φάρμακα για τους κιρσούς παράγονται με τη μορφή τζελ, αλοιφών και κρεμών. Τα περισσότερα από αυτά τα φάρμακα περιέχουν Ηπαρίνη ή φλεβοδραστικών συστατικών. Οι αλοιφές για κιρσούς βοηθούν στην ομαλοποίηση του τόνου των φλεβικών τοιχωμάτων και μπορούν να διορθώσουν διαταραχές της λεμφικής παροχέτευσης και της μικροκυκλοφορίας. Ορισμένα τοπικά σκευάσματα περιέχουν πολλά διαφορετικά δραστικά συστατικά. 

Εάν παρουσιαστεί δευτερογενής λοίμωξη κατά τη διάρκεια της νόσου των κιρσών, συνιστάται η χρήση εξωτερικών παραγόντων Αντιβιοτικά ή Αντισηπτικά.

Χρησιμοποιείται για θεραπεία από την αρχαιότητα Χιρουδοθεραπεία με κιρσούς. Η χρήση βδέλλες που εκκρίνουν ιρουδίνη οδηγεί σε αραίωση του αίματος και προάγει την απορρόφηση Θρόμβοι αίματος, απαλλαγείτε από τις ευρυαγγείες και τους κιρσούς. Επιπλέον, η ιρουδοθεραπεία για κιρσούς μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο στα πόδια και να εξαλείψει το πρήξιμο. Ωστόσο, είναι σημαντικό να χρησιμοποιείται η ιρουδοθεραπεία στα αρχικά στάδια των κιρσών. Αυτή η θεραπεία δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε άτομα αιμοφιλία, αναιμία, Υπόταση, έγκυες γυναίκες.

Ωστόσο, η πιο ριζική μέθοδος αντιμετώπισης των κιρσών είναι η χειρουργική επέμβαση. Εκτελείται για την εξάλειψη της φλεβικής παλινδρόμησης. Αυτή η επέμβαση δεν πραγματοποιείται εάν ο ασθενής έχει συνοδές παθήσεις των πνευμόνων, του καρδιαγγειακού συστήματος, των νεφρών ή του ήπατος. Αυτή η επέμβαση δεν πρέπει να γίνεται σε έγκυες γυναίκες, καθώς και σε άτομα με πυώδεις ασθένειες. Οι σύγχρονες τεχνολογίες καθιστούν δυνατή τη χρήση ενδοσκοπικών τεχνικών για μια τέτοια επέμβαση.

Εάν ένα άτομο έχει διασταλμένα μόνο μικρά κλαδιά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σκληροθεραπεία. Κατά τη διάρκεια αυτής της χειρουργικής επέμβασης, ένα σκληρυντικό διάλυμα εγχέεται στη φλέβα για να σφραγίσει τα τοιχώματα της φλέβας. Στη συνέχεια γίνονται επαναλαμβανόμενες ενέσεις σε άλλα τμήματα της φλέβας, επιτυγχάνοντας έτσι την πλήρη εξάλειψη της φλέβας.

Για τους κιρσούς χρησιμοποιείται επίσης συνδυασμένη χειρουργική θεραπεία, κατά την οποία αφαιρούνται μεγάλοι κορμοί των αλλοιωμένων φλεβών και πραγματοποιείται σκληροθεραπεία μικρών κλαδιών. Μετά την επέμβαση, συνιστάται στους ασθενείς να συνεχίσουν να φορούν ελαστικό επίδεσμο για 8-12 εβδομάδες.

Συντηρητική θεραπεία

Όποιος αναζητά μια αποτελεσματική και θαυματουργή θεραπεία για τους κιρσούς θα απογοητευτεί αμέσως: ακόμη και τα πιο σύγχρονα και ακριβά φάρμακα δεν μπορούν να εξαλείψουν εντελώς τους κιρσούς. Ανακουφίζουν από τον πόνο, το πρήξιμο και ακόμη και βελτιώνουν την κατάσταση του τοιχώματος της φλέβας, αλλά δεν επέρχεται πλήρης αποκατάσταση.

Επιπλέον, η συντηρητική θεραπεία φέρνει αξιοσημείωτο αποτέλεσμα μόνο στα αρχικά στάδια της νόσου και στη συνέχεια πραγματοποιείται για την πρόληψη περαιτέρω ανάπτυξης κιρσών. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος στη θεραπεία αυτής της ασθένειας ανήκει στα φυτικά φάρμακα που βασίζονται σε φυσικές φυτικές ουσίες. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα περισσότερα φλενοτονικά φάρμακα προκαλούν φωτοευαισθησία. Κατά την κατάποση, το εκτεθειμένο δέρμα δεν πρέπει να εκτίθεται στο ηλιακό φως.

Εκτός από τη χρήση φαρμάκων, μέτρων χαλάρωσης και ειδικών ασκήσεων για τα πόδια, οι γιατροί συνιστούν ανεπιφύλακτα να φοράτε τακτικά κάλτσες συμπίεσης: κάλτσες, κάλτσες μέχρι το γόνατο, καλσόν. Βελτιώνουν τη μικροκυκλοφορία του αίματος και εμποδίζουν το σχηματισμό οιδήματος. Είναι πολύ σημαντικό να επιλέξετε το σωστό μέγεθος ελαστικών καλτσών και τον βαθμό συμπίεσης, που μπορεί να έχει τόσο προληπτικό όσο και θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Θεραπεία με δισκία και αλοιφές

Για τη βελτίωση του αγγειακού τόνου, χρησιμοποιούνται venotonic δισκία για κιρσούς - φλεβοτονικά. Αυτά τα φάρμακα είναι ανάλογα και περιέχουν ένα καθαρό κλάσμα φλαβονοειδών, το οποίο αποτελείται από 90% διοσμίνη. Λαμβάνετε ένα δισκίο δύο φορές την ημέρα, η πορεία της θεραπείας επιλέγεται ξεχωριστά.

Με τη βοήθεια παρασκευασμάτων με βάση το ιπποκάστανο, μπορείτε να μειώσετε τη διαπερατότητα των τριχοειδών, να μειώσετε το ιξώδες του αίματος και να αυξήσετε τον φλεβικό τόνο

Πώς να αντιμετωπίσετε τους κιρσούς με λαϊκές θεραπείες

Υπάρχει μια ποικιλία μεθόδων για τη θεραπεία των κιρσών στα πόδια με λαϊκές θεραπείες, τόσο εξωτερικές όσο και εσωτερικές. Παρακάτω είναι οι πιο συνηθισμένες:

1. Τα άνθη ιπποκαστανιάς (50 γραμμάρια) πρέπει να περιχυθούν με 500 γραμμάρια αλκοόλ και στη συνέχεια να αφεθούν να εγχυθούν για 14 ημέρες, ανακινώντας το μπουκάλι καθημερινά. Ρίξτε το βάμμα μέσα από το δίχτυ και πάρτε μια κουταλιά της σούπας με νερό τρεις φορές την ημέρα πριν από τα γεύματα. Εάν έχετε λάβει θεραπεία για μια εβδομάδα, κάντε ένα διάλειμμα για δύο εβδομάδες. Στη συνέχεια, η θεραπεία μπορεί να ξεκινήσει ξανά.
2. Για τους κιρσούς χρησιμοποιείται έγχυμα αποξηραμένης τσουκνίδας. Ξηρά, θρυμματισμένα φύλλα του φυτού χύνονται σε θερμός με 1/2 λίτρο βραστό νερό, αφήνονται για 30-40 λεπτά, φιλτράρονται και λαμβάνονται 1/3 φλιτζάνι τρεις φορές την ημέρα 1 ώρα μετά τα γεύματα.
3. Κομπρέσα ντομάτας. Τοποθετήστε τις ψιλοκομμένες ντομάτες σε έναν επίδεσμο, βάλτε γάζα και εφαρμόστε στο σημείο που πονάει. Για ευκολία, μπορείτε να το δέσετε με μια ελαστική ταινία ή άλλο επίδεσμο. Αφήστε αυτή τη κομπρέσα στη φλέβα για 2 ώρες, μετά αλλάξτε την για μια νέα και ούτω καθεξής, συνολικά τρεις φορές. Το πλεονέκτημα αυτής της συμπίεσης είναι ότι μπορεί να επαναλαμβάνεται κάθε μέρα.
4. Βάμμα λαδιού από καρύδια: Ψιλοκόψτε τους άγουρους ξηρούς καρπούς, τους βάζετε σε γυάλινο δοχείο, περιχύνετε με ελαιόλαδο και αφήνετε σε ηλιόλουστο μέρος για 40 ημέρες. Λιπάνετε τα σημεία που πονούν με το έτοιμο βάμμα. Η πορεία της θεραπείας, όπως και με τη χρήση του Kalanchoe, είναι μακρά.

Εκτός από τις λαϊκές θεραπείες, πολλοί ασθενείς με κιρσούς συμπληρώνουν τη θεραπεία με ειδική γυμναστική - οι ασκήσεις του Mikulin σάς επιτρέπουν να νιώσετε σημαντική βελτίωση.

Επιπλοκές των κιρσών των ποδιών

Πολύ συχνά εμφανίζεται ως επιπλοκή των κιρσών οξεία θρομβοφλεβίτιδα των επιφανειακών φλεβών. Μερικές φορές ρήξεις κιρσών και αιμορραγία εμφανίζονται ως αποτέλεσμα βλάβης. Εάν διαρρεύσει αίμα από ρήξη κόμβου, είναι πιθανή πολύ σημαντική απώλεια αίματος.

Επιπλέον, λόγω της αυξημένης πίεσης στο φλεβικό σύστημα, η αρτηριακή ροή του αίματος επιβραδύνεται. Για το λόγο αυτό μπορεί να αναπτυχθεί Υποξία και παραπέρα Έλλειψη οξυγόνου. Ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης αυτής της ασθένειας, τα κύτταρα των ιστών μπορεί να πεθάνουν, κάτι που είναι μια επικίνδυνη διαδικασία για το σώμα. Λόγω της έντονης συμφόρησης αίματος στις φλέβες, οι τοξίνες συσσωρεύονται στους ιστούς.

Οι επιπλοκές αυτής της ασθένειας περιλαμβάνουν επίσης απόφραξη των αιμοφόρων αγγείων από θρόμβο αίματος, μειωμένη θρέψη των ιστών των ποδιών και εμφάνιση μελάγχρωσης και σκουρόχρωμου δέρματος.

Το υποδόριο λίπος σταδιακά γίνεται πιο πυκνό και δερματίτιδα, φλεβικά τροφικά έλκη. Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, τέτοια έλκη εκφυλίζονται σε κακοήθεις όγκους.

Εάν η ασθένεια επιμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα, το άτομο μπορεί να την αναπτύξει αργότεραχρόνια φλεβική ανεπάρκεια.

Όμως η πιο επικίνδυνη επιπλοκή των κιρσών είναι Πνευμονική εμβολή. Αυτή η ασθένεια μπορεί να είναι θανατηφόρα.

Προληπτικά μέτρα

Εάν ανήκετε σε ομάδα κινδύνου, οι συγγενείς σας πάσχουν από κιρσούς ή η δουλειά σας απαιτεί να αφιερώνετε πολύ χρόνο όρθιοι, πρέπει να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στην κατάσταση των ποδιών σας για να μην χάσετε τα πρώτα «καμπάνα».

Τα βασικά προληπτικά μέτρα βοηθούν στην πρόληψη της εμφάνισης της νόσου και επίσης επιβραδύνουν την εξέλιξη των υφιστάμενων κιρσών.

Μέτρα πρόληψης:

• Αποφύγετε την υπερβολική έκθεση στον ήλιο και τα ζεστά μπάνια. Στην ιδανική περίπτωση, τα λουτρά και οι σάουνες δεν πρέπει να επισκέπτονται καθόλου.
• Αποφύγετε να φοράτε στενά παπούτσια, στενές κάλτσες και στενά ρούχα.
• Το βέλτιστο ύψος τακουνιού δεν είναι μεγαλύτερο από 6 cm.
• Αποφύγετε την αύξηση βάρους. Προσπαθήστε να ακολουθείτε μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες, λαχανικά και φρούτα.
• Αποφύγετε την υπερβολικά έντονη σωματική δραστηριότητα και την άρση βαρέων βαρών.
• Εκτελέστε ειδικές ασκήσεις για τα πόδια σας, συμπεριλαμβανομένης της ανύψωσής τους («ποδήλατο», «ψαλίδι»).
• Κάντε αυτομασάζ εάν δεν υπάρχουν πρησμένες φλέβες.
• Στο τέλος της ημέρας, πλύνετε τα πόδια σας με κρύο νερό. Ένα ντους αντίθεσης έχει επίσης θετική επίδραση.

Παρά τον επιπολασμό τους, οι κιρσοί είναι αρκετά δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Όταν εμφανιστούν τα πρώτα ανησυχητικά συμπτώματα, δεν πρέπει να καθυστερήσετε την επίσκεψή σας στον αγγειοχειρουργό, γιατί όσο νωρίτερα εντοπιστεί η νόσος, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες αποφυγής χειρουργείου.

πρόβλεψη

Οι κιρσοί στα πόδια είναι μια κατάσταση που μπορεί να αντιμετωπιστεί για χρόνια. Ακόμη και μετά τη χειρουργική αφαίρεση, το 80% από αυτά υποτροπιάζουν.

Η πρόγνωση εξαρτάται από το στάδιο στο οποίο ξεκινά η θεραπεία. Μια σειρά από προληπτικά μέτρα στα αρχικά στάδια (θεραπεία των κιρσών με φλεβοτονωτικά δύο φορές το χρόνο και υγιεινός τρόπος ζωής) σας επιτρέπουν να σταματήσετε την περαιτέρω ανάπτυξη της νόσου. Πρέπει να τηρείτε ένα αυστηρό πλαίσιο πρόληψης καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής σας.

Σε μεταγενέστερα στάδια (με την εμφάνιση σοβαρών παραμορφώσεων, οζιδίων, οίδημα και σημάδια πείνας με οξυγόνο στους ιστούς), η πρόγνωση καθορίζεται από την παρουσία συνοδών ασθενειών (διαβήτης, παχυσαρκία) και την προθυμία του ασθενούς να ακολουθήσει τις συστάσεις του γιατρού (διεξαγωγή εξέτασης, λήψη φαρμάκων, απώλεια βάρους).

Στον σακχαρώδη διαβήτη, επιπλοκές από κιρσούς (θρομβοφλεβίτιδα, τροφικά έλκη) εμφανίζονται στο 89%.

Οι κιρσοί θεωρούνται μια μη απειλητική για τη ζωή ασθένεια, αλλά οι επιπλοκές τους μπορεί να επιδεινώσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής και την πρόγνωση. Με τη βαθιά φλεβική θρόμβωση, περίπου το 50% των ασθενών πεθαίνουν από θρομβοεμβολή μέσα σε 3 μήνες.